2-Pers. suite v.a.
*Exclusief Calamiteitenfonds à € 2.50 per reservering en SGR bijdrage à € 5,- per persoon.
De imposante stenen beelden – bekend als moai – op Paaseiland fascineren antropologen (en reizigers) al lang. Wie waren de mensen die zulke reuzen hebben gesneden, verplaatst en opgericht? Wat was de betekenis van de beelden? Waarom is de cultuur verdwenen? De beelden zeggen niet. Denk zelf na over de mysteries op een eilandentour.
De imposante stenen beelden – bekend als moai – op Paaseiland fascineren antropologen (en reizigers) al lang. Wie waren de mensen die zulke reuzen hebben gesneden, verplaatst en opgericht? Wat was de betekenis van de beelden? Waarom is de cultuur verdwenen? De beelden zeggen niet. Denk zelf na over de mysteries op een eilandentour.
Wild en ongetemd, geboren uit vulkanisch vuur, zijn deze eilanden het oude thuis van architectenbouwers die geweldige me’ae (ceremoniële muren) hebben gemaakt – en tegenwoordig de thuisbasis van tatoeëerders, zeilers en beeldhouwers. Stap aan wal en ontdek Frans Polynesië bij zijn ongerepte, natuurlijke besten.
Het paradijselijke eiland Hiva Oa was de thuisbasis van de Franse schilder Paul Gauguin, de Belgische zanger Jacques Brel, de grootste tiki-sculpturen van Frans Polynesië en de 3937 meter hoge ingestorte vulkaan Temetiu.
Als u over zee arriveert, ervaart u de talloze tinten blauw van de lagune die Fakarava omringt, een van de grootste atollen in de Tuamoto-archipel van Frans-Polynesië. Zodra u aan wal gaat, merkt u dat het zand van de stranden afwisselend spierwit en heel lichtroze is. Op de achtergrond wuiven de kokospalmen zachtjes in de tropische bries. En behalve dat dit ongerepte paradijs—, waar slechts zo’n 800 mensen wonen op een eiland dat 60 kilometer (37 mijl) lang is en 21 kilometer (13 mijl) breed is—, een bloeiende toeristische sector heeft, is het ook een UNESCO biosfeer reservaat. Deze aanduiding betekent dat Fakarava, net als zijn zes naburige atollen, volledig is beschermd, zowel het land als het omringende water. Geen wonder dat Fakarava beroemd is om zijn ongelooflijke snorkel- en duikmogelijkheden.
Wanneer u Bora-Bora voor het eerst ziet wanneer het schip door Teavanui Pass vaart, valt uw mond open van verbazing. Schitterend blauw water met meer schakeringen dan u kunt tellen en motus (eilandjes) met wit zand en vol palmbomen omgeven het weelderige eiland, waar de grillige Mount Otemanu bovenuit torent. Sluit uw ogen en open ze weer. Ja, het is geen sprookje. Dit eiland in de Zuidelijke Stille Oceaan met haar exotische Tahitiaans-Franse allure fascineert echtparen op huwelijksreis en vakantiegangers al vanaf dat hier de eerste bungalows boven water werden gebouwd, bijna 50 jaar geleden. Al jarenlang trekt Bora-Bora ook vele duikers die graag de grote verscheidenheid aan rifvissen, roggen en haaien willen bekijken. Het is moeilijk om beter te doen dan het prachtige schouwspel van het water of dan Mount Otemanu, die er vanuit elke hoek anders uitziet. Vaitape, de grootste plaats van het eiland met een bevolking van ongeveer 5.000 mensen, doet zelfs geen moeite om het beter te doen. Er verandert niet veel in deze rustige haven, met een paar winkels waar zwarte parels worden verkocht, boetiekjes en galerieën rond een oude kerk en verschillende kleine cafeetjes. U wilt misschien wel een parel kopen en u moet zeker eens proeven van de poisson cru (rauwe vis gemarineerd in kokosmelk en limoensap). Maar om eerlijk te zijn, moet u op Bora-Bora langs de lagune zijn.
“Hoewel met Frans-Polynesië soms alleen maar Tahiti wordt bedoeld, is Tahiti slechts een van de eilanden, omringd door een rif dat het water een blauwe kleur geeft, zelfs een saffier is niet zo mooi blauw. Rivieren stromen naar beneden vanaf de hoge bergtoppen en iedere avond gaat de zon onder achter het naburige eiland Moorea, met een prachtig lichtspektakel op de bergen.
Papeete, de hoofdstad van Frans-Polynesië, is een bruisend zaken- en regeringscentrum, met op elke hoek winkeltjes waar u zwarte parels kunt kopen. Als u naar de landelijke omgeving gaat, gaat de tijd rustig voorbij en zijn er alleen nog de onveranderlijke oceaan en de vrijwel onveranderde bossen, en er is nog veel van de sfeer waardoor Cook dacht dat hij de hemel op aarde had gevonden.”